In de Duitse leesstoel: een Duits kinderboek

Met het oog op onze vakantie in het Zuid-Duitse in de afgelopen zomervakantie, had ik in mijn koffer 10 leesboeken gelegd. Terwijl ik zo'n koffer met boeken inpak, zie ik dan in m'n achterhoofd taferelen van mij met een boek op het terras, met uitzicht op de bergtoppen, of met een boek aan de rand van een koud bergmeertje, of mij met een boek bij een oud houten bankje aan de zijkant van een berghut met uitzicht over dalen en bergen met liefelijke weiden en grazende en bellende koeien of met een boek in de bank van ons vakantiehuisje, terwijl buiten de buien losbarsten van achter de bergen vandaan. Heerlijk! Heerlijk!

In ons vakantiehuis bevond zich een kastje met daarin allerlei Duitse lectuurtjes. Tijdschriften, romannetjes, etc. Hiervoor had ik niet echt belangstelling, maar tussen al die boeken vond ik ook dit kinderboek: Professors Zwillinge in der Waldschule. Nu is mijn Duits niet vloeiend, ook niet half-vloeiend. Echter, een beetje Duits kan ik wel spreken, en Duits lezen gaat me vrij makkelijk af. 
Ik heb dus dit Duits geschreven kinderboek gelezen en met plezier! Een tweeling (jongen en meisje) beleven van allerlei in de bosschool en tijdens/na een verhuizing naar een andere plaats. Volgens mij is dit boek een boek uit een serie over deze tweeling.

Nu vond ik het boek heel aardig om te lezen, maar meer omdat het Duits in dit boekje zo goed te behappen was en het verhaal daardoor goed te begrijpen was. Verteltechnisch vond ik het boekje wat minder. Al met al was het toch een plezierig stukje leeswerk, wat ik voornamelijk las op onze bank bij het huisje met uitzicht op de besneeuwde Alptoppen.

Sokken J. en bloesjes A. ordenen met de KonMari-methode (3)

Na het opruimen en ordenen van de schoonmaakmiddelen en sjaaltjes (zie artikelen in de maand augustus), bleef ik de smaak te pakken houden van deze opruimmethode. Trouwens: nog steeds moet ik het boek lezen (want: gereserveerd bij de bieb), maar zonder boek weet Marie Kondo je ook wel aan het werk te zetten. 
Ik heb nog even overwogen om m'n shirtjes ook zo op te vouwen zoals Marie Kondo 'leert', dus zoals de sjaaltjes bijvoorbeeld, maar dat leek met toch minder praktisch. De stapeltjes die ik nu heb, vind ik prima.

Wat wel heel goed kon, waren de sokken van mijn man, de bloesjes van mij en het ondergoed van mij. Het ondergoed van mij heb ik volgens haar opruimmethode gedaan en is mij geheel naar wens. Je houdt echt meer ruimte over, terwijl je gewoon alle artikelen gebruikt. Je hebt ook meer overzicht over wat je hebt. Wel is het pakken van items iets lastiger, dan wanneer het gewoon op een stapeltje ligt (want dan pak je gewoon het bovenste item), maar dat zal wel wennen. Ook is het opvouwen van de items iets meer werk, omdat het precies moet passen in de opvouwmanier, maar ook dat zal wennen.

Goed, eerst de (nette) bloesjes en vestjes van mij. Deze heb ik in 1 hanggedeelte hangen, maar de laatste tijd was het echt bijna 'proppen' om een bloesje tussen de anderen te krijgen, gewoonweg omdat het hanggedeelte te vol was. Tevens kon volgens mijn gevoel de kleding zo niet ademen. Ordenen dus. Ik ging als volgt te werk:

1. Ik haalde alles van het hanggedeelte en legde het op het logeerbed. 

2. Vervolgens liet ik elke item door m'n handen gaan en maakte zo een selectie: kan weg (een paar dingen maar), is eigenlijk voor de winter (ook een paar items) en kan opgevouwen worden, omdat het als shirt wordt gedragen (ook een paar items).
3. De rest hing ik weer terug, enigszins op kleur.
4. Het resultaat: weer ruimte tussen de kleding, zodat het een klein beetje luchtig kan hangen en dat je zelfs de hangertjes nog wat naar links of recht kan schuiven (dat kon ook niet meer). 

Ook hiermee ben ik erg blij! Het ordenen was wederom in een mum van tijd gedaan!

Daarna ben ik gelijk verder gegaan met de sokken van mijn man. De (goede) sokken lagen altijd zodanig in de la, dat rechts de blauwe te vinden waren, links de grijze/zwarte en bewerkte sokken en dat achteraan de nieuwe paren lagen. Het voldeed eigenlijk best, maar je had geen overzicht welke sokken er nu allemaal waren. Ook waren de stapels, na het pakken van sokken, niet altijd meer zo netjes. 

Tijd dus voor een andere organisatie:

Ik ging als volgt te werk:
1. Alle sokken kwamen op een hoop op het bed

2. Er hoefde geen selectie plaats te vinden, omdat ik dat altijd al na het wassen doe (sokken die wat sleets tonen bijv. gaan naar de werkkast van mijn man; sokken met gaten gaan weg. En nee, sokken stoppen kan ik niet...)
3. Het was dus enkel een kwestie van de sokken nog een keer dubbelvouwen (met patroon naar boven) en geordend in de la terugleggen (=dus eigenlijk: terugzetten, want de sokkenbundels worden rechtop gezet).
4. Dit is het resultaat:

Links liggen de grijze/zwarte en bewerkte sokken; rechts liggen de blauwe en blauwige sokken, tussenin liggen de nieuwe blauwige sokken en achterin liggen de nieuwe zwartige etc. sokken.

's Avonds liet ik het aan mijn man zien. Hij vindt het prima wat ik allemaal doe met opruimen enzo, maar zelf gelooft hij het allemaal wel en is hij wat nuchterder in al deze zaken, voor hem geldt meer de praktische kant, maar hij reageerde positief op de sokkenla!

Op dezelfde dag als de sokken en bloesjes heb ik ook nog mijn boeken en al onze cd's gedaan, maar daarover een volgend artikel.

Fruithap voor twee

We hebben een fijne slowjuicer, waarmee we een aantal keren per week verse sapjes maken, van allerlei soorten fruit, maar soms vinden we een fruithapje op z'n tijd ook wel eens lekker. Eén schaal, waaruit we dan met z'n tweeën eten. Heerlijk.

De samenstelling van bovenstaand fruithapje bestond uit kiwi, witte druif, wilde perzik, appel en braam. 

Roomijs met stevia gezoet (ijsmachine)

Een tijdje terug schreef ik een post over het maken van roomijs. Het was de bedoeling dat dat ijs met de machine gemaakt zou worden, maar de draaiarm bleek klem te gaan zitten. Het ijs werd dus geheel met de hand gemaakt, naar smakelijk welbevinden!

De draaiarm heb ik inmiddels wat bijgeschaafd, zodat klemzitten verleden tijd is. Een volgende poging dus om roomijs te maken met de ijsmachine. Deze keer wil ik enkel stevia gebruiken, dus geen geraffineerde suikers. 

Benodigdheden voor een halve liter roomijs:

*1 grote eidooier * 2,5 tl steviapoeder * paar druppels stevia * 75 gram gepureerd fruit (bramen, banaan, appel) * 125 ml melk * 200 ml ongeklopte slagroom

1. Ik klopte eerst de zeer gele eidooier met de suikers tot een schuimig geheel: 

2. Daarna roerde ik de melk er doorheen:

3. Vervolgens gingen de andere ingrediënten er doorheen:

4. Terwijl dit even rustte, klopte ik de slagroom bijna stijf:

5. De twee mengels gingen weer bij elkaar:

6. De ijsmachine kon gevuld worden en op 25 minuten draaien gezet worden:

7. Na 15 minuten stopte de machine er mee. Dat was natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Het ijs had een mooie structuur, maar was nog niet stevig (bevroren) genoeg. Ik heb het ijs in een bakje gedaan en in de vriezer gezet:

8. Proeven geblazen: roomijs, enkel gezoet met stevia:

We vonden het ijs best lekker, maar door het bosbessensap, wat we er overheen hadden gedaan, was de ijssmaak niet zo duidelijk meer te proeven. Verder mocht het ijs wat ons betreft wel iets zoeter, maar dat kan simpelweg door meer steviapoeder bij de bereiding toe te voegen. De structuur was prima. 

Sjaaltjes opruimen met de KonMari-methode (2)

Ik ben een sjaaltjesmens. In negen van de tien kledinggevallen draag ik een sjaaltje of een sjaal. En als ik een keer geen sjaal(tje) om heb, dan heb ik er altijd nog één in mijn tas zitten. Ik vind het fijn om sjalen te dragen en omdat ik snel last heb van mijn nek, is het ook nog eens nuttig, vind ik. 
Nu heb ik best veel sjalen en sjaaltjes. Bij elke kledingwissel doe ik wel van die neklapjes weg naar Packmee of naar de Kringloop, maar er blijven toch genoeg halslapjes over. De lapjes die ik nu heb, wilde ik ook graag houden. 

De sjalen en sjaaltjes bewaarde ik op twee plekken: in de kledingkast, achter mijn shirtjes en in één van de lades in de kledingkast. 
Ik was benieuwd of met behulp van de KonMari-vouwmethode de sjaaltjes in 1 la zouden passen, zonder een sjaaltje weg te zouden moeten doen. 

In het vorige artikel, waarin beschreven wordt hoe onze schoommaakmiddelen volgens de KonMari-methode werden opgeruimd en geordend, schreef ik al wat over Marie Kondo, een Japanse opruimliefhebster. Ook op internet is genoeg info over haar te vinden. Ze heeft een boek geschreven over haar methode (Nederlands: Opgeruimd!) en een review van dit boek volgt nog. 

Bij de schoonmaakmiddelen paste ik de KonMari-methode toe vooral met het oog op het verminderen van de schoonmaakmiddelen en dat is echt gelukt, in een mum van tijd (zie het artikel van 11 augustus). 
Bij de sjaaltjes wilde ik de KonMari-methode toe gaan passen vooral met het oog op de vouwmethode. Hierover had ik alleen wat op youtube gezien. 
Zou het gaan lukken om alle sjaaltjes, zonder proppen, in 1 lade te krijgen?

Ik ging als volgt te werk:
1. Ik haalde de stapel sjalen en de lade uit de kast en legde het op bed. Volgens haar methode moet je eerst ZIEN wat je hebt:

2. Vervolgens kieperde ik alle sjalen op 1 hoop. Dit gaf me niet zo'n hele schok (zoals met de schoonmaakmiddelen wel het geval was):

3. Ik wist dat ik geen 1 sjaal meer kwijt wilde, want de selectie had bij de kledingwissel in maart al plaatsgevonden. Dus ging ik alle sjalen en sjaaltjes zodanig opvouwen, dat er drie rijen in de la zouden passen en dat de sjalen opgevouwen ongeveer tot aan de rand zouden komen. De opgevouwen sjalen deed ik in de la, ook nog een beetje op kleur. 

4. Dit was het eindresultaat:

Alle sjalen en sjaaltjes pasten in de la! Ik heb dus geen stapel meer achter mijn shirtjes. Tevens heb je zo een perfect overzicht van welke sjaal je hebt en kan je zo een keuze maken. Ik ben er helemaal blij mee! 
Ik heb nog even een lekkere bodysplash er overheen gewalmd en de la is keurig in de kast terug gedaan. Super!

Dit artikel komt een week na het eerste artikel over de KonMari-opruimmethode, maar in werkelijkheid heb ik de sjaaltjes gelijk beetgepakt na het opruimen van de schoonmaakmiddelen. In het kader van: de smaak te pakken hebben. 

Eerste bramenoogst

Onze bramenstruik hangt dit jaar overvloedig vol met bramen. De eerste rijpe bramen konden een tijdje terug al geoogst worden. Zo nu en dan snoepten we dan wat van de struik af of deden we een aantal bramen door een fruithap. De iets grotere oogst heb ik verwerkt tot een stevige gezoete bramensap. Dit sap kan je over ijs doen of over je yoghurt bijvoorbeeld. 

Ik gebruikte het volgende:
150 gram bramen (gewassen)
30 gram geleisuiker
1,5 tl steviapoeder
paar druppels stevia
paar druppels citroensap

De bereiding ging als volgt: 

1. De bramen pureerde ik met een staafmixer:

 2. Gepureerde bramen, suikers en citroensap gingen in een pannetje:

3. Het geheel aan de kook gebracht en ruim een minuut laten koken. Daarna in een uitgekookt potje gedaan: 

4. Het gevulde potje 5 minuten op de kop gezet en daarna laten afkoelen:

5. Het resultaat was: een gezellig glazen potje, gevuld met heerlijke bramensap, dat wel zodanig dik was om ook als jam (enigszins vloeibaar) gebruikt te kunnen worden:

Nu weer wachten op de volgende rijpe oogst, want er hangen nog zo veel bramen aan! Heerlijk. 

Recept: Monchoutaart

Van een kennis kregen we een recept voor een 'Monchoutaart'. We hadden deze taart gegeten bij de kennis en daar was de taart overheerlijk. Nu kan die kennis ook geweldig goed koken, bakken, braden etc. Nu aan ons de beurt om de taart te maken en te proeven. 

Je hebt nodig:
100 gram boter
1 pak bastognekoeken
1/4 pak volkoren biscuit
4 lepels limonadesiroop
2 lepels schenkstroop
250 ml. slagroom
250 gr. roomkaas
2 zakjes vanillesuiker
2 lepels vruchtenjam
1 blik kersenvlaaivulling
1 springvorm met bakpapier

De taart wordt als volgt gemaakt:

1. Verkruimel de koekjes. 
(Ik gebruik hiervoor altijd een klein keukenmachinetje, ooit eens gekregen van een kennis, ideaal voor dit soort klusjes).

2. Smelt de boter en roer de koekkruimels er doorheen. Voeg aan het mengsel de siroop toe en roer dooreen.
3. Verdeel het koekmengsel over de bodem van een springvorm en druk het met een natte bolle lepelkant aan.
4. Doe hierover wat stroopslierten.

(Nu zet ik de vorm altijd voor een 10 minuten in de koelkast)
4. Klop de slagroom met de vanillesuiker stijf en roer daarna de roomkaas en de jam er doorheen
5. Giet dit mengsel in de springvorm.

6. Laat de taart nu minimaal 3 uur opstijven in de koelkast.
(Ik zet de taart dan onderin de koelkast, want daar is het het koudst (warme lucht stijgt naar boven)).
7. Maak de taart af met een laagje vlaaienvulling en garneer met een toefje slagroom.

Onze proefsessie: 
We vonden de taart echt lekker. Een goede bodem, niet te kruimelig, maar ook niet te stevig; een lekkere vulling met genoeg smaak en natuurlijk de vlaaivulling van HAK die we altijd prima vinden. 

Schoonmaakmiddel-arsenaal? Opruimen met de KonMari-methode (1)

Mijn oma maakte schoon met zand-soda-zeep...=...rust-regelmaat-reinheid.

Al geruime tijd word ik eigenlijk heel onrustig van de vele schoonmaakmiddelen die we in huis hebben. We hebben schoonmaakmiddelen in de badkamer, voor de bovenboel. We hebben schoonmaakmiddelen in de keukenkast, voor de benedenboel en we hebben schoonmaakmiddelen in de gangkast voor meubels en vloeren. In de badkamer hebben we al die flessen in een rolcontainertje staan, maar ook in de sopemmer. Heb je de emmer een keer nodig, moet je eerst alles er uit halen en dat geeft weer onrust en ergernis. In de keukenkast hebben we alle flessen e.d. in twee manden staan, los ernaast, maar ook nog weer in een sopemmer. Zelfde verhaal. In de kelderkast hebben we de flessen in bakken staan. 

Wanneer je onze schoonmaakmiddelen van boven met die van beneden vergelijkt, kom je verschillende tegen die dezelfde inhoud hebben. Je zou er zomaar memory mee kunnen spelen. Waarom dubbelen? Om de reden dat ik geen zin heb, om spullen van boven naar beneden te sjouwen en vice versa. 

Nu hik ik dus al geruime tijd tegen al die flessen aan. De helft wordt wel of niet gebruikt. Verschillende producten zijn fijn of juist niet fijn. Ook koop ik zelfs nog wel eens wat er bij, omdat het ergens wordt aangeprezen...of omdat het zo lekker ruikt...of omdat het in de actie is...

Nu verdiep ik me de laatste tijd in de KonMari-methode. Deze methode is ontwikkeld door de Japanse Marie Kondo. Ze heeft een boek hierover geschreven: The life-changing magic of tidying up. 

In het Nederlands vertaald heet het boek: Opgeruimd! Ik heb het gereserveerd bij de bieb en hoop het binnenkort te gaan lezen. Het is wereldwijd een bestseller. Het is niet de zoveelste opruimmethode, maar deze methode gaat er onder andere vanuit dat je niet per ruimte, maar per categorie opruimt. Verder, dat je eerst alles voor je uitstalt. ZIEN wat je hebt. Daarna ga je bij elk item nadenken of je er blij van wordt. Ja? houden. Nee? wegdoen. 
Ik ben erg benieuwd naar het boek en heb er zin in om het te lezen. 
Op internet kan je een arsenaal aan teksten lezen en video's zien van en over deze jonge vrouw en haar resultaatboekende methode! Over de hele wereld worden zo woningen ontrommeld. Wanneer ik het boek heb gelezen, zal een review op m'n blog komen.

Veel zaken zijn best netjes in ons huis, maar een aantal categorieën in ons huis kan de KonMari-opruimmethode wel gebruiken. Boeken, cd's, sjaaltjes, spullen achter het zolderschot (vooral Doe-het-zelf) en schoonmaakmiddelen. 

Vandaag maar eens met de schoonmaakmiddelen begonnen. Hierbij volgde ik de volgende stappen:

1. Ik verzamelde in een wasmand alle schoonmaakitems vanuit het hele huis en stalde het op het aanrecht willekeurig neer. En dat was echt schrikken! En ik ben geeneens een goede schoonmaakster, vind ik.

2. Alle schoonmaakitems ordende ik naar soort van schoonmaak: ontvetters+ovenreinigers, ontkalker+schimmelwering, glasreinigers+vlekkenspray, schuurmiddelen+RVS-reinigers, bleekmiddelen+voegenreiniger+kunsstofreiniger, allesreinigers+ontstoppers, meubelreinigers, vloerreinigers, multi: zoals: spiritus, schoonmaakazijn, (bak)soda, citroen en twee pakjes meubel- en leerdoekjes. Wederom was het schrikken, ook al stond alles wat in het gelid. Wat een flessen en spullen toch!

3. Toen brak het moment aan om elk item in de hand te nemen en er bij te vragen: Word ik er blij van? Nu vind ik dit niet zo'n fijne vraag, want schoonmaken is niet mijn hobby. Dus ik heb twee andere vragen gesteld:
1. Gebruik ik het product regelmatig?
2. Vind ik het product goed werken?

Zodra ik op beide vragen ja kon zeggen, dan mocht heb product in ons huis blijven wonen. Een of geen keer ja, dan moest het in de weg-bak. 

4. Voordat de echte selectie plaatsvond (en dat was eigenlijk in een mum van tijd gedaan!), heb ik eerst dubbelen bij elkaar gegoten, zodat er heel wat lege flessen wegkonden:

5. De selectie was als volgt:

a. Vloer-en meubelreinigers:

De meeste van deze producten vind ik fijn werken. Pledge geeft wat mij betreft echt resultaat. De HG meubelglansspray wil ik als eerste op gaan maken. Daarna koop ik het niet weer. De HG leercleaner wil ik meer gaan gebruiken voor onze leren stoelen. De doekjes zijn ideaal voor wanneer je bijv. visite krijgt en even de boel wilt opfrissen. 
Deze producten kregen weer hun plek in de gangkast.

b. Zo snel mogelijk opmaken:

De Glorix heb ik net voor het tikken van dit artikel opgemaakt. Koop ik niet weer. Zal best werken, maar is niet opzienbarend. De HG magnetronreiniger wil ik volgende week gaan gebruiken en opmaken. Koop ik ook niet weer. Er zijn andere manieren om je magnetron schoon te houden en onze magnetron is sowieso niet zo vies. De voegenfrisser hoop ik ook volgende week op te gaan maken (in de badkamer). Daarna koop ik 'm niet weer. Bleek of Dasty werken nl. beter.

c. Voor de bovenboel:

Ik wilde boven alleen nog maar die spullen hebben, die meerdere keren in de week boven gebruikt worden, dus niet alleen voor de wekelijkse schoonmaak. Allereerst Kalkreiniger. Wanneer deze fles op is, weet ik niet of ik een merkreiniger koop (die beter werkt) of alles met azijn ga doen. Deze WC-eend koop in niet weer, wanneer het op is. Wel wil ik de blauwe versie (nr. 1) kopen, want die werkt beter. In de flacon van Dasty zit geen Dasty, maar een allesreinigmengsel van AJAX en Blue Wonder. Beide merken werken naar tevredenheid. De schimmelcleaner gebruik ik op in de douche. Wanneer de fles leeg is, koop ik het niet weer. Bleek of Dasty werken net zo goed of beter. De vloerreiniger werkt gewoon naar wens.

d. Voor in het keukenkastje:

Dit zijn de producten die overbleven na de selectie. Deze zullen dus èn beneden èn boven gebruikt gaan worden. 
Dasty: ik wil het niet meer missen. Wel oppassen, want het kan agressief zijn. Schuurmiddel van de Lidl: werkt prima, zelfs nog fijner dan van Cif bijvoorbeeld! Glasreiniger: wel handig, maar wanneer de fles leeg is, koop ik ws. geen nieuwe fles meer. Een allesreiniger zal ook goed werken. Ovenreiniger: hiervan heb ik nog erg veel. Werkt zeer goed, maar kan erg agressief zijn. Schoonmaakazijn: onmisbaar. Ik wissel met de geurtjes. Bleek van Harpic, een merk dus. Wat is hier nu zo bijzonder aan? Wanneer de fles op is, koop ik gewoon normale goedkope bleek. Allesreiniger van Ajax: heerlijke geur. Spiritus: onmisbaar. Starglanz: eens gekocht, toch maar houden en gebruiken, maar met koperpoets en/of azijn krijg ik ons RVS ook wel naar wens. Dus wanneer het op is, hoeft het niet meer gekocht te worden. Soda: onmisbaar. Baksoda: schijnt een veelheid aan toepasmogelijkheden te hebben, maar daarin moet ik me nog verdiepen.

e. Voor de milieustraat:

Deze producten gebruik ik niet of vind ik niet fijn. Ik ga a.s. zaterdag proberen ze bij de milieustraat (Klein chemisch afval) te deponeren.

Mijn conclusie over deze eerste KonMari-methodesessie: het maakt je bewust! Bewust van wat je hebt. Bewust waarom je zaken hebt. Bewust waarom je iets bewaart. Bewust waarom je iets niet nodig hebt. 
In het geval van de schoonmaakmiddelen was het verzamelen van alle items bijna nog meer werk, dan het selecteren. Het geeft een goed gevoel! Ik weet ook waarom bepaalde items niet meer in ons huis komen, wanneer ze op zijn. 

Je huis wordt er netjes van. Je hebt minder producten, doch genoeg. En... je krijgt zin in het volgende opruimproject!

Roomijs met stevia (machine- of handgemaakt?)

Afgelopen zaterdag kreeg ik zin om weer eens roomijs te maken. We hebben een prachtige ijsmachine, die bijna al het werk voor je doet. De ijsmachinebak had ik vrijdags al in de vriezer gezet, zodat de wand goed bevroren zou zijn. 
Omdat we steeds meer en meer willen gaan letten op minder inname van geraffineerd suiker, wilde ik deze keer roomijs gaan maken met minder suiker en meer stevia. Vandaar dat ik deze keer maar een halve liter ijs wilde maken, want je weet maar nooit of het wel lekker is met stevia, in de uitprobeerfase...

Het roomijsrecept was als volgt:

2 eidooiers
25 gram basterdsuiker
1,25 theelepel steviapoeder 
125 ml halfvolle melk
200 ml ongeklopte slagroom
handjevol geprakte verse bramen van eigen struik
1/3 geprakte banaan

De bereiding ging als volgt:
1. De eidooiers werden gescheiden van het eiwit. Op internet kan je vinden hoe dit handig gaat. In ieder geval tik je de schaal van een ei kapot, breekt een ei door midden en giet telkens de eidooier van de ene schaalhelft in de andere schaalhelft, waarbij je het eiwit laat weglopen in een schaaltje. Hiervan hebben we later een ei gebakken voor op brood. Met wat tuinkruiden en zout werd het een smakelijk geheel. 
2. Vervolgens werden de dooiers met de suiker tot een schuimig geheel geklopt.

3. Als volgende stap werd de melk door het mengsel geroerd. 

4. Daarna werden de vruchten geprakt en met een druppel citroen (tegen verkleuren van de banaan) gemengd. Ik had de vruchten een beetje grof gelaten, zodat je de structuur nog zou terug proeven in het ijs. 

5. Hierna heb ik het fruitmengsel door het ei-suiker-melkmengsel geroerd.
6. Toen was het tijd om het complete mengsel in de ijsmachine te doen en de machine voor een 30 minuten aan te zetten. Maar, de arm die moest ronddraaien, bleef al spoedig klem zitten tussen de wanden. Geen draaien meer aan. Ik heb het mengsel snel uit de ijsmachinebak in een boterbakje gegoten. Dit bakje in het vriesvak gezet en 4 keer om het half uur, met een vork het mengsel doorgeroerd. Zo ontstond ook roomijs....

De draaiarm gaan we wat bijvijlen, zodat de ijsmachine gewoon weer het werk kan doen. 

Ondanks dat het ijs maken wat meer handwerk was, was het heerlijk! De structuur was ietwat rommelig (want wil je het goed doen met de hand, dan moet je het ijs heel gelijkmatig met een vork doorroeren en ik had het iets minder gelijkmatig gedaan), maar goed te eten en de smaak was echt goed. Minder suiker, meer stevia. Prima te doen. 

Mijn volgende probeersel is om al het geraffineerde suiker te vervangen door stevia. Misschien dat er dan nog wat meer vruchten toegevoegd moeten worden, om niet een overheersende steviasmaak aan je ijs te krijgen, maar dat gaan we dus nog proberen. En dan weer met de ijsmachine, met een ietwat bijgevijlde draaiarm.